سیاستزدگی آفت جدی نظام تعلیم و تربیت کشور
پیشرفت و انحطاط هر ملت و کشوری نتیجه مستقیم پیشرفت وانحطاط دستگاه تعلیم و تربیت آن کشور است. بهگونهای که آینده کشور در آینه آموزشوپرورش امروز قابلمشاهده است. آموزشوپرورش، کلید فتح آینده است.این حقیقت غیر قابل انکار حداقل در حد شعار و حرف مورد اتفاق همه جناح های سیاسی است. اما متاسفانه در عمل وزارتخانه آموزشوپرورش یکی از پرحاشیه ترین وزارتخانه های کشور است. وزرای آموزشوپرورش همیشه در معرض استیضاح و فشارهای سیاسی بودهاند و سیاستزدگی آفت جدی نظام تعلیم و تربیت کشوراست
” این اتفاقات در نظام تعلیم و تربیت باعث شد بعد از حدود ۳۵ سال معلمی و مدیریت در مقاطع مختلف آموزش و پرورش، چهار سال دبیری کمیته آموزش و پرورش کمیسیون آموزش تحقیقات مجلس شورای اسلامی و تجربه تالیف، تدوین و دفاع نهایی از رساله دکتری با موضوع ” طرح راهبردی نهادینه سازی سبک زندگی اسلامی با تاکید بر نقش آموزش و پرورش” رساله ای که در مسیر تدوین آن با اکثریت وزرا و معاونین وزارت آموزش و پرورش بعد انقلاب باگرایشات مختلف سیاسی مصاحبه و پرسشنامه انجام شد. و نظرات بیش از ۵۰ نفر از خبرگان و صاحب نظران حوزه تعلیم و تربیت جمع آوری گردید..از باب وظیفه معلمی و با استعانت از ارواح مطهر ۳۶ هزار دانش آموز شهید و ۵هزار معلم شهید مطالبی در قسمت های مخلتف حتی الامکان مختصر و انشاء الله مفید ارائه می شود”
یادداشت شماره یک تحلیل استعفای جناب بطحایی وزیر آموزش و پرورش
چهاردهمین وزیر آموزش و پرورش، بعد از انقلاب در نامه ای علت استعفای خود را کاندیداتوری برای مجلس شورای اسلامی اعلام کرد. اقدامی که افکار عمومی جامعه ، جناح های مختلف سیاسی آن را دلیل موجه برای کناره گیری از وزارت آموزش و پرورش ندانستند، بدیهی است و همه می دانند که این استدلال قابل قبول نیست؛ چراکه جایگاه وزارت به لحاظ خدمت بسیار مهمتر است و اگر قرار است ایشان که تا معاونت پشتیبانی وزارت آموزش پرورش را در کارنامه خود دارند خدمت کند، چه جایی مهم تر از وزارت آموزش و پرورش.
آقای بطحایی ، شخصیت متدینی است و معمولا سعی می کند مسائل را مراعات کند. انتظار این بود که حداقل بخشی از واقعیت مطرح می شد. استعفا به علت حضور در انتخابات مجلس منطقی به نظر نمی رسد. وزیری برای شرکت در انتخابات مجلس کرسی وزارت آموزش و پرورش را رها کند. این استدلال باورکردنی نیست. خوب بود که آقای بطحایی صادقانه حرف می زد. زیرا وقتی باور جامعه بر غیرصادقانه بودن این استدلال است، خانواده آموزش و پرورش از جمله معلمان و دانش آموزان یاد می گیرند که می توان غیرصادقانه هم رفتار کرد که این امر خلاف حکمت است. انتظار داشتیم. اگر ایشان خواسته ها و برنامه هایی داشتند که دولت همراهی نکرده بود،آن را عنوان می کرد و حتی اگر باورش این بود که دولت همراهی و همکاری کرده است، اما خودش توانایی نداشت، باز هم این موضوع را صادقانه می گفت. استعفای مبنی بر اینکه قصد شرکت در انتخابات مجلس شورای اسلامی را دارد، آن هم از مدیریت عالی نظام تعلیم و تربیت پیام تربیتی خوبی به همراه ندارد.
برای استعفا و کناره گیری جناب بطحایی احتمالاتی توسط رجال و شخصیت های سیاسی مطرح شد که بخشی اشاره می شود
اختلاف با نوبخت، رییس سازمان برنامه و بودجه همان عاملی که باعث استعفای وزیر بهداشت و درمان شد،
اختلاف وزیر آموزش و پرورش با رئیس جمهور به خاطر عدم همراهی دولت برای تحقق وعدههای جناب بطحایی در برنامه ایشان در تصدی پست وزارت
عدم پرداخت به موقع معوقات، افزایش حقوق و حل مشکلات معیشتی فرهنگیان، عذم اجرای رتبهبندی معلمان،…
رویارویی جناب بطحایی با مافیای کنکور و شرکت های تجاری گسترش تست زنی و حافظه محوری در آموزش و پرورش
فجایعی همچون مدرسه غرب تهران و زاهدان و تاکستان و…
طراحان پشت پرده سند ۲۰۳۰
فرار از پاسخگوئی دولت در پرونده بانک سرمایه و صندق ذخیره فرهنگیان، پرونده ایکه در یک روز همزمان در جلسه رسیدگی دادگاه سه نفر دچار سکته می شوند
….
ودر نهایت احتمال اینکه که گروه های فشار واصلاحطلبان افراطی که احساس می کردند، بطحایی حرف گوشکن و مطیع صدردصد مطامع سیاسی نیست و در مقدمه چینی های انتخاباتی آینده به آنها کمک نخواهند کرد و ممکن است طبق نظر آنها مهره چینی را انجام ندهد، لذا فشار آوردند که آقای بطحایی وزارت را ترک کند.انتصاب آقای دکتر حسینی به عنوان سرپرست وزارت آموزش و پرورش اگر چه فردی پر تلاش و پر انرژی است ولی چون فردی است که در امور سیاسی و اصلاح طلبی اشتهار بیشتری دارد شائبه دخالت گروه های فشار را تقویت می کند
نظر کارشناسی :
در هر دورهای تعلیم و تربیت کشور متأثر از فضای سیاسی دولت ها بوده است و حتی مدیرانی که وابستگی سیاسی خاصی نداشتهاند تحت تأثیر فضای سیاسی جامعه مجبور به اجرای برنامههای جهتداری در درون آموزشوپرورش شدهاند و سایه انداختن فضای سیاسیزدگی بر سر آموزشوپرورش همواره از بزرگترین معضلات و مشکلات این نهاد بوده است. در بسیاری از کشورها نظام آموزشوپرورش از جمله سازمانهای ثابتی است که تغییرات گستردهای در آن با تغییر سران سیاسی کشور رخ نمیدهد .در نتیجه مدیران ارشد و میانی این نهاد در طی سالیان تجارب ارزشمندی را کسب و ذخیره و اجراء میکنند، اما در کشور ما متأسفانه با وجود تأکیدات فراوان دولتهای مختلف بر عدم تغییرات گسترده در نهادهای بنیادین جامعه در برخی زمانها شاهد هستیم که با تغییر یک مدیر ارشد دامنه این تغییرات حتی به آبدارچیها و پیشخدمتان آن سازمان نیز میرسد.
متاسفانه سنگ بنای این تغییرات گسترده و بی حساب در دولت اصلاحات گذاشته شد و در دولت احمدی نژاد این مسیر غلط ادامه یافت در دولت به اصطلاح اعتدال و تدبیر ضمن تغییر بیش از سه هزار مدیر از ستاد تا مدیران استان ها، مناطق، شهرستانها وحتی مدیران مدارس و در مدت حدود ۶ سال چهار وزیر یعنی بطور متوسط هر وزیر یک سال و نیم این روند غلط با شدت بیشتر ادامه یافت
آیا در آموزش پرورش که برداشت محصولات ارزشمند و حیاتی آن حد اقل نیازمند برنامه ریزی بیست ساله است این نحوه عملکرد می تواند قابل دفاع و زمینه ساز تعلیم و تربیت اسلامی و نهادینه سبک زندگی اسلامی و خدمت به فرهنگیان عزیز باشد
پایان این بیان حکیمانه رهبر معظم انقلاب را یادآوری می شود: نگاه سیاسی، حزبی و جناحی به آموزشوپرورش سمّ است (رهبر معظم انقلاب۱۷/۰۲/۱۳۹۳)
۲۰ خرداد ماه ۱۳۹۸
دکتر خسروی سهل آبادی نماینده ادوار مجلس شورای اسلامی
تلفن همراه ۰۹۱۵۵۳۱۸۳۶۷