بسمه رب الشهدا و الصدیقین

گوهر شهادت در نگاه عرفانی امام خمینی رضوان الله تعالی علیه

“ما را چه رسد که با این قلمهای شکسته و بیانهای نارسا در وصف شهیدان و جانبازان و مفقودان و اسیرانی که در جهاد فی سبیل اللّه‏ جان خود را فدا کرده و یا سلامت خویش را از دست داده‏اند … مطلبی نوشته یا سخنی بگوییم… شهدا شمع محفل دوستانند، شهدا در قهقهه مستانه شان و در شادی وصولشان “عند ربهم یرزقون” اند و از نفوس مطمئنه ای هستند که مورد خطاب “فادخلی فی جوهره شهادت، عشق الهی است و شهید، عاشق خدا

بخشی از وصیت نامه و زندگی نامه روحانی شهید رضا فیروز

طلبه شهید رضا فیروز ، پنجمین فرزند عباس در دامان مادری اهل توسل به اهل بیت علیهم السلام ، در پنجم مردادماه ۱۳۴۳ در دولت آباد مرکز شهرستان زاوه خراسان رضوی متولد شد او در آغوش گرم خانواده ای متدین مذهبی شیعه و عاشق معارف قرآنی چشم به جهان گشود.

روزهای کودکی را در دامان پدر و مادری ، زحمت کش و ساده روستایی سپری کرد پدرش کشاورز بود و با عرق جبین و کدیمین در زمین و مزرعه با سختکوشی کار می کرد و ضمن تامین رزق حلال خانواده  همواره بر روند تربیت صحیح فرزندان اهتمام داشت. رضا از روزی که چشم به روی دنیا گشود، با فقر و محرومیت همبازی بود اما او مشکلات و سختی‌های زندگی را صبورانه تحمل می‌کرد.

رضای عزیز هنوز به دبستان نرفته بود که در مکتب خانه، روخوانی قرآن را فرا گرفت . او آنقدر قرآن را زیبا تلاوت می کرد که آوای دلنشینش روح و جان را نوازش می دادو قلبها را منور می ساخت. رضا اولین روحانی شهید در دفاع مقدس در دولت آباد بود. ایشان دوره ابتدایی و متوسطه در دولت آباد  با موفقیت به اتمام رساند رضا در درس و تحصیل موفق و از دانش آموزان ممتاز بود.. و به دلیل علاقه وافری که به مسایل مذهبی داشت ، در جلسات سخنرانی وعاظ حضور می یافت و از مطالب خیلی دقیق و منظم نکته برداری می کرد و برای همسالان خود بیان می کرد به طوری که تحسین عموم را بر می انگیخت. همین عامل جرقه ای شد که وی پس از طی دوران تحصیلات و اخذ دیپلم راهی محفل پر فیض آسمانیان روی زمین شد و جهت فرگیری دروس حوزوی به حوزه علمیه شهرستان تربت حیدریه و بعد ، جهت تکمیل تحصیلات خود به حوزه ی علمیه ی مشهد هجرت نمود به دلیل عشق وعلاقه ی وافر به کسب علوم دینی و ترویج معارف اسلامی مسیر نورانی روحانیت و شاگردی مکتب امام صادق علیه السلام راانتخاب نمود تا با بینش برگرفته از معرفت عاشقانه به امام زمان (عجل الله تعالی فرجه) در راه تبلیغ دین خدا و تبلیغ راه و نام و یاد مولایش حضرت ولی عصر (عجلالله تعالی فرجه) گام بردارد.

 

خدایا ترا شکر می‌کنم که با فقر آشنایم کردی تا رنج گرسنگان را بفهمم

روحانی شهید رضا فیروز بسیار صبور و اهل تلاش خستگی ناپذیر بود با سختی های روزگار آشنا و  طعم تلخ فقر و محرومیت را چشیده بود. رضا بیش از پنج سال در کنار تحصیل، درس و مدرسه در مقطع راهنمایی و متوسطه از نوجوانی برای تامین رزق حلال و مخارج زندگی و کمک به خانواده کار ملال‌آور و سخت در کوره‌های آجرپزی را انجام داد. هرسال با آغاز فصل تابستان و پایان مدارس، رضا در گرمای طاقت فرسای تابستان در کوره های آجر پذی شمس آباد و محمود آباد تهران  روزی۱۲ ساعت، گاهی بیشتر با دستانی پینه بسته و چهره آفتاب سوخته کار می کرد. ، زیر آفتاب سوزان عرق می زیخت تا با مناعت طبع و عزت نفس طعم فقر و محرومیت را بچشد. شهید فیروز بار ها می فرمود خاطرات گذشته هر چقدر هم سختی و ناراحتی در آن باشد  باز شیرینی خود را دارد. گرچه روزگار کوره پز خانه ها سخت بود اما یادش شیرین و درس های بزرگی برای تعالی و رشد به همراه داشت. شهید فیروز طلای احمری بود که در کوره داغ و سوزان آبدیده شد با این روحیه فداکاری برای برچیدن بساط فقر و محرومیت پیوسته در مبارزه بود. بارها در سخنرانی هایش می گفت : خدایا ترا شکر می‌کنم که با فقر آشنایم کردی تا رنج گرسنگان را بفهمم

شهید فیروز خود را در قبال جامعه مسئول می‌دانست و دوست داشت به هر نحوی به مردم و جامعه اسلامی خدمت کند بارها می‌گفت: این تکلیف الهی بر گردن امثال من است در خدمت  به مسئله حجاب خیلی حساس بود. حتی در نامه‌هایش که از جبهه می‌فرستاد ما را به حجاب سفارش می‌کرد و با افرادی که بدحجاب بودند و رعایت شئونات اسلامی را نمی‌کردند. رفت و آمد نمی‌کرد نسبت به پدر و مادرش احترام خاصی قایل بود. با افراد فامیل و دوستان خوب بود و رفت و آمد می‌کرد. عقیده داشت باید صله رحم صورت گیرد، حتی با فامیل دور هم همین طور. بزرگترین آرزویش شهادت و پیروزی اسلام و گسترش آن بود. وقتی کسی از دوستان و همرزمانش شهید می‌شد، می‌گفت: من چند سال است که در جبهه هستم و شهید نشدم. آنها هنوز دو سه باری نیست که به جبهه رفته‌اند ولی سعادت نصیبشان گردید و شهید شدند.

یکی از خصوصیات مهم شهید اخلاص در عمل ایشان بود که هر کاری را فقط برای رضای خدا انجام می داد. ساده زیستی، ایمان او، دلسوزی نسبت به اقوام و خویشان از اخلاص پسندیده او بود.او نمونه ی بارز اخلاق اسلامی و نیز عاشق امام و انقلاب بود و همواره عشق خودد را در سخنرانیهایش ابزار می کرد ومی گفت : قبل از هر چیز به امام و انقلاب فکر کنید تا دچار لغزش نشوید .

با شروع جنگ تحمیلی، عشقی آتشین او را از حجره بیرون کشید و همه‌ درس و بحث و تعلقات مادی را رها کرد و عاشقانه به سرزمین پروازو رهایی و سنگرهای دفاع از کشور شتافت و آماده هجرت شد. و برگ زرین دیگری از کتاب عشق و حماسه این روحانی فداکار ورق خورد و مبارزاتش رنگ خون گرفت. یکی از ویژگی‌های شهید فیروز عشق وافری بود که نسبت به امام خمینی داشت. وی بر اساس فرامین حضرت امام خمینی، مداومت حضور در جبهه را یک عمل واجب تلقی می‌کرد. او وظیفه شرعی خود می‌دانست که از میهن و انقلاب دفاع کند ، دیگر خدمت در پشت جبهه او را قانع نمی کرد لذا عزم خود را جزم نمود تا در لبیک به فرمان امام خمینی رضوان الله تعالی علیه و در پاسخ به فریاد خون شهدا علیه استکبار جهانی بپا خیزد لذا به جبهه های نبرد حق علیه باطل اعزام شد. مشق علم و عرفان این شهید عزیز را سرانجام به بازار عمل کشید و او به ندای هل من ناصرینصرنی حسین زمان خویش لبیک گفت. وی شاگرد مکتب امام صادق علیه السلام بود و ناز نیاز شب‌های حجره نشینی‌اش، اینک او را مهمان خاک خطر خیز جبهه اش کرد. سر انجام این روحانی وارسته و مبارز خستگی ناپذیر در ۳۰ مهرماه ۱۳۶۲ در کردستان در عملیات والفجر ۴ در ارتفاعات سردشت بر اثر اصابت گلوله به پیشانی به مقام رفیع شهادت نائل آمد و به خیل شهدای اسلام پیوست و خاکیان را رها نموده و با جسم و روحش به افلاک پرکشید.

وصیت نامه شهید رضا فیروز

در طول تاریخ انسان­ های والامقام و ولایت­مدار فراوانی بوده­اند که تا پای جان از مولا و رهبر خود حمایت کرده­اند. یکی از برگزیده ­ترین افراد در تاریخ، حضرت قمر بنی­ هاشم، ابوالفضل العباس (ع) است. روحانی شهید رضا فیروز در سخنرانی ها می گفت در ولایت­مداری حضرت عباس (ع)  همین بس، آنگاه که دو دست خود را در روز عاشورا از دست داد، فرمود: و الله ان قطعتم الیمینی     انی اخاف ابداً عن دینی ایستادگی بر وفای به عهد و دست شستن از تمامی آرزوهای مادی درس بزرگ روز تاسوعا بود که حضرت عباس ابن علی (ع) به آزادگان عالم داد.

شهید فیروز شب تاسوعا، محرم ۱۳۶۲ وصیت نامه می نویسد. عملیات والفجر ۴  پس از روز عاشورا در روز۲۷ مهر سال۱۳۶۲، با رمز «یاالله یاالله یاالله» آغاز می شود این روحانی وارسته و مبارز خستگی ناپذیر در ۳۰ مهرماه ۱۳۶۲ در کردستان به مقام رفیع شهادت نائل آمد و به خیل شهدای اسلام پیوست و خاکیان را رها نموده و با جسم و روحش به افلاک پرکشید.

بسم الله الرحمن الرحیم

با درود به پیشگاه بقیه الله اعظم ارواحنا لمقدمه الفداه سلام بر رهبر کبیر انقلاب امام خمینی مدظله العالی ، سلام بر رزمندگان اسلام، انشاالله خداوند متعال هر چه زودتر سپاه اسلام را بر صدامیان به پیروزی برساند.

پدر و مادر گرامی خدمت شما سلام عرض می کنم و سلامتی شما را و برادران و خواهران و فرزندان آنها را از خداوند متعال خواهانم

اما پدر جان چون امشب تاسوعای حسینی است و قرار است فردا به عملیات اعزام شویم چند کلمه تحت عنوان وصیت نامه می نویسم مقدم بر همه شهادت به وحدانیت خداوند بزرگ می دهم اشهد و ان لا اله الا الله و بعد از آن شهادت می دهم که حضرت محمد بن عبدالله صلی الله علیه و آله و سلم، عبد و رسول اوست و بعد از آن حضرت علی بن ابیطالب و یازده  نفر از فرزندان آن حضرت تا آخرین آن که بقیه الله اعظم می باشد ائمه ما بوده و امر ولایت امت اسلام را عهده دار بوده و می باشند شهادت می‌دهم که قیامت حق است و عدل خدا را خواهیم دید و بر اساس آن در آخرت اعمال ما سنجیده خواهد شد

 و اما بعد قال الحسین علیه السلام “ایها الناسُ فمن کان منکم یَصْبرُ علی حَدّ السیف و طَعْن الأَسِنَّه فَلْیَقُم مَعَنا و إلا فلینصرفْ عَنّا”

 «ای مردم هر کدام از شما که تحمّل تیزی شمشیر و زخم و ضربت نیزه‌ها را دارد همراه ما باشد و الا برگردد. (ینابیع الموده، ص ۴۰۶)

“مَنْ کَانَ بَاذِلًا فِینَا مُهْجَتَهُ وَ مُوَطِّناً عَلَى لِقَاءِ اللَّهِ نَفْسَهُ فَلْیَرْحَلْ مَعَنَا” هر که خواهد تا خون دل خود را در راه ما نثار کند و آماده حرکت هست همراه ما کوچ کند. (اللهوف ، سید بن طاووس، ص ۶۰ ؛ بحارالأنوار ، علامه مجلسی، ج ۴۴ ، ص ۳۶۶)

اما بدانید که جهان کفر امروز در خبر در مقابل اسلام قرار گرفته است و از هر سو درنده هایی برای پاره کردن پیکر اسلام دست در دست هم داده اند برادران مسلمان شما بدانید وقتی شهدا از کنار ما رفتند بار مسئولیت سنگینی بر دوش ما گذاشتند آماده باشید کمر همت بسته این بار را تا سرحد فنای وجود خویش به دوش کشید هان به هوش باشید که ضرر نکنید مبادا که بی تفاوت باشید که بزرگترین گناه است مبادا امام امت را تنها بگذارید و بدین وسیله عذاب و عقاب الهی را برای خود فراهم سازید. دوستان، همکیشان، برادران دینی، اسلام را تنها نگذارید

اما پدر جان اگر شهادت که فخر اولیا الله است نصیب این حقیر گنهکار شد هیچ گونه ناراحتی نداشته باشید که بهترین ثمره را از عمرتان برداشت کرده اید پدر جان مال و منال دنیا را می دانید چیزی ندارم به جز چند جلد کتاب آن را هم خودتان در موردش تصمیم می گیرید و اگر در دولت آباد کتابخانه عمومی هست یک سوم آنها را به کتابخانه هدیه کنید و اگر کسی گفت از من طلبکار است، بپردازید و اما در مورد اجرتی که بابت مخارج از طرف بسیج برای مدت خدمتم می دهند یک سوم آن را به صندوق کمک به جبهه بریزید و اگر خواستید همه‌اش را نگیرید پدرجان یک رادیو به امانت به یکی از طلبه‌های مدرسه به نام ملاحسینی داده‌ام آن را تحویل بگیرید پدر و مادر گرامی خودم، شما را به خدا میسپارم و می گویم که در سوگ زاری نکنید

خدایا خدایا تا انقلاب مهدی خمینی را نگهدار و السلام علیکم و رحمه الله و برکاته

رضا فیروز ۲۴ مهرماه ۱۳۶۲

روحانیت در چشمه سار شهادت

طلبه شهید، از تبار کسانی است که شرف جهاد را با فضیلت علم به هم آمیختند و مصداق عالم عامل شدند. او از طایفه مردانی است که یک پای در درس فقه داشتند و پای دیگر در درس عشق و با وضو بر سر هر دو کلاس حاضر می شدند. او از نسل «عِنْدَ رَبِّهِمْ یُرْزَقُونَ» است. رهبر کبیر انقلاب، درباره شهیدان حوزه و روحانیت فرمودند: سلام بر حماسه سازان همیشه جاوید روحانیت، که رساله علمیه و عملیه خود را به دم شهادت و مرکب خون نوشته اند و بر منبر هدایت و وعظ و خطابه ناس، از شمع حیاتشان گوهر شب چراغ ساخته اند…کدام انقلاب مردمی ـ اسلامی را سراغ دارید که در آن، حوزه و روحانیت پیش کسوت شهادت نبوده اند، بر بالای دار نرفته اند و اجساد مطهرشان بر سنگ فرش های حوادث خونین به شهادت نایستاده است؟ خدا را سپاس می گزاریم که از دیوارهای فیضیه گرفته تا سلول های مخوف و انفرادی رژیم شاه، و از کوچه و خیابان تا مسجد و محراب امامت جمعه و جماعات، و از دفاتر کار و محل خدمت تا خطوط مقدم جبهه ها و میادین مین، خون پاک شهدای حوزه و روحانیت، افق فقاهت را گلگون کرده است و در پایان افتخارآمیز جنگ تحمیلی نیز، رقم شهدا و جانبازان و مفقودین حوزه ها نسبت به سایر قشرهای دیگر، زیادتر است). صحیفه نور، ج ۲۱، صص ۸۹ و ۹۰(

نقش مهم روحانیت در دفاع مقدس نه تنها غیرقابل انکار است بلکه نقش های بسیار تاثیر گذار از فرماندهی کل قوا گرفته، تا فرمانده ی قرارگاه، لشکر و …واز ائمه جمعه تا نمایندگان مجلس و… و از بسیجی رزمنده تا رزمی تبلیغی و طلبه و روحانی عزیزی که نقش تعلیم و تربیت را حتی در خطوط مقدم ایفاء م ی کردند .ازنظر آماری نیز در قشر خود بیشترین شهید را تقدیم  نمود که حداقل دوازده برابر سایر اقشار، شهدای عالم عامل روحانی را تشکیل می دهد. حوزه و روحانیت، در طول تاریخ شریک درد و رنج توده های مردم بوده اند. با مردم زندگی کرده اند ، درد ایشان را رنج خود می دانسته دوران هشت سال دفاع مقدس، همچون نگینی در تاریخ حماسه، ایثار و پایداری آزادگان جهان می درخشند. این دوران، آوردگاه دیگری برای حضور همه جانبه و گسترده بخش های مختلف روحانیت، از مراجع عظام تقلید تا طلاب عادی، در عرصه های جنگ و جهاد و تکمیل کارنامه درخشان مبارزات این نهاد دینی در تاریخ شد.

روحانیت به مانند همیشه در عرصه خطر و خون همواره در کنار مردم بوده و خود را از آنها جدا ندانسته است. اگر در گذشته میرزای شیرازی ها در برابر استکبار ایستادند، در دوره ما حضرت امام خمینی (ره) در برابر تمام مستکبران عالم ایستاد و انقلاب را به پیروزی رساند و در دوران جنگ تحمیلی نیز روحانیت نقش فعالی را ایفا نمود. حضور مقام معظم رهبری به عنوان نماینده حضرت امام در شورای عالی دفاع و نیز به عنوان رییس جمهور در جبهه ‌های حق علیه باطل و ائمه جمعه ‌ای همچون شهیدان محراب آیت الله مدنی و اشرفی اصفهانی که فارغ از هر گونه مقام و منصب در خط مقدم جبهه در کنار سایر رزمندگان حضور می یافتند و نیز حضور روحانیون دلاوری همچون همچون شهید میثمی، شهید ردانی پور، شیخ شریف قنوتی و شهید محلاتی گواه بر این مطلب است بر طبق آمار بیان شده از سوی کنگره شهدای روحانی تعداد شهدای والامقام طلبه و روحانی در دوران مبارزات انقلاب و دفاع مقدس، بیش از  ۴۳۵۰ تن بوده است از جمله ۳۰ مجتهد را تقدیم انقلاب اسلامی ایران کرده است، مضاف بر اینکه بالغ بر ۳۸۷ نفر روحانی نیز از جامعه روحانیت از زمان قاجار تا زمان پیروزی انقلاب اسلامی به درجه رفیع شهادت نائل آمده‌اند. که این تعداد شهید، ۶ برابر اقشار دیگر جامعه می باشد.