پیشینه تاریخی روستای سهل آباد شهدا و جانبازان

پیشینه تاریخی روستای سهل آباد

روستای سهل آباد در ۳ کیلومتری شهر دولت آباد مرکز شهرستان زاوه و ۳۸ کیلومتری شهرستان تربت حیدریه واقع شده و مجتمعی است مرکب از علی آباد ، سعدآباد و قلعه که مجموعا به روستای سهل آباد خوانده می شود. سهل آباد با پیشینه تاریخی افتخار آمیزی که داشته است از روستا ههای شاخص شهرستان زاوه خراسان محسوب می شود . در تاریخ دوره قاجار و سفرنامه های مختلف تاریخ نام این روستا ذکر شده است.

روستای سهل آباد در ۳ کیلومتری شهر دولت آباد مرکز شهرستان زاوه و ۳۶ کیلومتری شهرستان تربت حیدریه واقع شده است این روستا از سه پارچه روستای به هم پیوسته به نام های قلعه ،علی آباد و سعد آباد تشکیل یافته است و دو روستای اخیر در کناره ی جنوبی کال بزرگ سهل آباد و قلعه در کرانه ی شمال کال مذکور واقع شده است و بدین ترتیب کال عریض و سیل خیز سهل آباد بین این واحدها فاصله ایجاد کرده است.علی آباد و سعد آباد از رشته قنات هایی به همین نام اسم گرفته اند و نام های محلی تلقی میگردند لیکن در خارج از این محدوده همه ساکنان این ناحیه خود را سهل آبادی میدانند.هسته ی اصلی و قدیمی این مجتمع که قلعه نام دارد از قعله های مستحکم و معروفی است که در برابرحملات مستمر ترکمن ها بنا شده بود و به همین دلیل قلعه نامیده شده است.قلعه به قلعه داری مرحوم علی خان میر شکار بار ها در مقابل ترکمن تازی مهاجمان پایداری کرد و سر انجام در زمان صدارت امیر کبیر ترکمن ها در محاصره ای طولانی پایداری قلعه داران را در هم شکستند و با کشتن علی خان میرشکار قلعه را غارت کرده و گروهی را به اسارت گرفتند.قلعه ی سهل آباد که باشگاه بزرگان و محتشمان مردم جلگه بوده است با فرو نشستن حرکت های ترکمنان بار دیگر نو سازی شده و زندگی معمولی خود را از سر میگیرد.داخل قلعه از یک خیابان کشی منظم و شهر گونه برخوردار بوده است یعنی در وازه ی ورودی قلعه که بین دو برج دیده بانی باز میشده است با یک خیابان مشجر و مستقیم و سنگفرش به برج های انتهایی قلعه می رسیده است و کوچه هایی منظم و فرعی در چپ و راست این خیابان مناطق مسکونی را به خیابان اصلی منتقل می ساخته است. سهل آباد با پیشینه تاریخی افتخار آمیزی که داشته است از روستا ههای شاخص شهرستان زاوه خراسان محسوب می شود. در تاریخ دوره قاجار و سفرنامه های مختلف تاریخ نام این روستا ذکر شده است.

سرانجام ساکنان قلعه سهل آباد داخل حصار را ترک گفته و به بخش های بیرونی قلعه  به تدریج کوچ نمودند.خانواده های جدید به ارتفاعات کرانه ی جنوبی کال کوچ کردند و علی آباد و سعد آباد (سهل آباد)بنیاد گرفت در حال حاضر قلعه سهل آباد با بارویی وا مانده و برج هایی در هم چیده دور از هیاهوی جمعیت روز گار پیری و انقراض خود را سپری میسازد.

روستای ولایت مدار سهل آباد در دوران پیروزی انقلاب و دوران دفاع مقدس در دفاع از فرهنگ اسلام و ارزش های انقلاب پیشتاز بوده است.روستای سهل آباد با جمعیت ۲۵۰۰نفری،۹شهید،۳آزاده،۳۷جانباز،۷جانباز ۷۰درصد،۱۳۵ رزمنده و حدود ۵۰۰بسیجی فعال در دامن پاک خود پرورش داده است. در مواضع سیاسی و انتخابات همیشه در مسیرولایت و دفاع از ارزش های معنوی انقلاب گام برداشته اند.فرزندان غیور این خطه شهید پرور در کسوت های مختلف پاسداری از انقلاب،فرهنگ و قضاوت و سیاست دانشگاه ها در سطح کشور نمونه تربیت یافتگان مکتب روح الله هستند. به برکت انقلاب شکوهمند اسلامی و حاکمیت اندیشه ولایت فقیه خدمات فراوانی به این روستا شده است.ساخت چند مدرسه،خانه بهداشت،آب،برق،گاز،مخابرات،طرح هادی و هزاران نعمتی که حاصل جهاد و شهادت طلبی شهیدان و برکات نهضت  الهی امام (ره)است.

در عین حال به حرمت خون شهیدان مسئولین نظام باید در قبال ایثار و فداکاری و ولایت مداری این مردم علوی و فاطمی برخی از مشکلات موجود در روستا از جمله مسئله ی آب کشاورزی و اشتغال عزیز روستا را پیگیری جدی و موثر داشته باشند.

توابع روستای سهل آباد بیشتر کلاته ها چشمه سارها، بیشه ها و مزارعی هستند که در کوهپایه و دامنه ارتفاعات “بزمای” قرار گرفته اند مانند چشمه جو، بندبیشه، باغ گل، مطهره، شستان، باغ قره، شیرخون، شیرمی، بیدستان،شوراب، سرقمه، کند، کاریز گلی، بقیع و جمرود ( خسروی، محمد رضا،جغرافیای تاریخی تربت حیدریه، ص ۲۲۶)

مردم مومن و فداکار؛ انقلابی و سختکوش و شجاع و اهل ولایت اهل بیت علیم السلام مردان و زنانی در طول سال بی توقع و به دور از حاشیه ها و هیاهوهای شهر برای کسب روزی حلال از طلوع تا غروب آفتاب فعالیت می کنند، یکی کشاورزی، دیگری دامداری، یکی باغداری و دیگری پرورش مرغ و خروس، دستانشان از بیل و شخم زدن تا ول زده است اما صبورانه خانواده های خود را با طلب رزق حلال اداره می کنند.

مردمی که به مصداق  بوسه پیامبر خدا  بر دستان کارگران شانی درخور تکریم و بخاطر کار  و طلب رزق حلال  طبق بیان حضرت عیسی ع  برتر از حواریین هستند.  مفسر معروف مرحوم «طبرسى» در «مجمع البیان» نقل مى کند: «حواریون» به همراه عیسى در سفرها به راه مى افتادند و هر گاه تشنه یا گرسنه مى شدند به فرمان خداوند غذا و آب براى آنها آماده مى شد، آنها این جریان را افتخار بزرگى براى خود دانستند و از مسیح پرسیدند: آیا کسى بالاتر از ما پیدا مى شود؟ او گفت: آرى، «اَفْضَلُ مِنْکُمْ مَنْ یَعْمَلُ بِیَدِهِ وَ یَاْکُلُ مِنْ کَسْبِهِ»؛ (از شما بالاتر کسى است که زحمت بکشد و از دست رنج خودش بخورد . تفسیر مجمع البیان، جلد ۱، صفحه ۴۴۸، ذیل آیه؛ بحار الانوار، جلد ۱۴، صفحه ۲۷۶ و جلد ۷۰، صفحه ۱۱

هنگامی که رسول خدا صلّی الله علیه و آله و سلّم از جنگ تبوک بازگشت، سعد انصاری به استقبال آن حضرت شتافت. پیامبر با او مصافحه کرد و چون زبری و خشنی دست های او را احساس کرد از کارگر انصاری پرسید: چرا دست هایت این چنین کوفته و خشن است؟ سعد گفت: ای رسول خدا! با بیل و طناب کار می کنم و هزینه زندگی خانواده ام را تأمین می کنم، پیامبر دست او را بوسید و فرمود: این دستی است که آتش جهنم به آن نخواهد رسید. ۲ اسدالغابه، ج۲، ص ۱۸۵.